Fatih, Edirne'de bir gün kıyafetini değiştirip çarşıda gezmeye başlamış. Bir ara bir bakkala uğrayıp yağ istemiş. Yağı aldıktan sonra da bal istemiş. İstemiş istemesine ya bakkal balı vermeyip şöyle demiş:

"Bal var, yalnız onu da şu bakkaldan alın efendim."

Padişah şaşkınlık içerisinde şu soruyu sormuş:

"Niye sen vermiyorsun?"

Bakkal, sert şekilde cevaplandırmış Fatih'in sorusunu:

"Yalnızca ben kazanırsam öteki bakkallar açlıktan ölürler. Onların da çoçukları var, onlar da kazansınlar."

Padişah, hayretler içerisinde diğer bakkallara da uğramış ve hep aynı
cevabı almış:

"Sadece ben kazanmayayım, onlar da kazansın," demişler her biri.

Bunun üzerine şöyle söylemiş Fatih Sultan Mehmed:

"Birbirlerine bu derece bağlı, birbirlerini böylesine düşünen bir halkım olduktan sonra ben değil İstanbul'u, bütün dünyayı bile alırım."